1. آدمی، علی؛ مرادی، عبدالله. (1396). ساختار نظام بین‌الملل و هویت‌یابی اسلام تکفیری. پژوهش‌های راهبردی سیاست، 6(23)، صص 230-258.
2. آگشته، محمدرضا. (1396). تبیین و شناخت مبنای تفکر تکفیر در عقاید گروه‌های تکفیری. علوم و فنون نظامی، 13(41)، صص 159-181.
3. برچیل، اسکات؛ لینکلیتر، اندرو؛ پترسن، ماتیو و دانلی، جک. (1392). نظریه‌های روابط بین‌الملل (مترجم: سجاد حیدری‌فرد). تهران: جهاد دانشگاهی.
4. جهانگیری، سعید؛ گروسی، ناصر؛ بیات، اسماعیل و سعیدی، فرید. (1399). بررسی عوامل مؤثر بر شکلگیری گروه‌های تکفیری در غرب آسیا (ابعاد و رویکردها). مطالعات منافع ملی، 6(21)، صص 43-57.
5. دانش‌آرا، سجاد؛ کاظمی، سیدسجاد. (1398). تکفیر؛ از پیشگیری رشدمدار تا توجیه فلسفی جرم‌انگاری. مطالعات حقوقی معاصر، 10(19)، صص 295-316.
6. دکموجیان، هرایر. (1377). اسلام در انقلاب: جنبش‌های اسلامی معاصر در جهان عرب (بررسی پدیده بنیادگرایی اسلامی) (مترجم: حمید احمدی) تهران: کیهان.
7. رجائی، یدالله؛ جلیلی، محمود. (1389). مقدمه‌ای به مطالعات کمی در مدیریت. مطالعات کمی در مدیریت، 1(1)، صص 1-10.
8. رفیع، حسین. (1394). تأثیر نفوذ وهابیت در پاکستان بر روابط این کشور با جمهوری اسلامی ایران. مطالعات روابط بین‌الملل، 8(32)، صص 177-211.
9. زنگنه، پیمان؛ حمیدی، سمیه. (1395). بازکاوری روان‌شناختی کنش گروه‌های سلفی-تکفیری: مطالعه موردی داعش. پژوهش‌های سیاسی جهان اسلام، 6(3)، صص 121-144.
10. سوری، حسن. (1397). مبانی گسست در الگوی سنتی جنبش‌های سلفی در خاورمیانه. پژوهشنامه اندیشه معاصر، 1(1)، صص 24-54.
11. شهابی، روح‌الله؛ حسین‌زاده، علی. (1394). چیستی و چگونگی شکلگیری جریان‌های جهادی-تکفیری. پژوهش‌های سیاسی، 5(12)، صص 26-51.
12. طارمی، کامران. (1394). تحلیلی بر عوامل پیدایش و رشد سریع دولت اسلامی در سوریه و عراق. پژوهشنامه روابط بین‌الملل، 8(30)، صص 172-214.
13. علویان، مرتضی؛ گرشاسبی، رضا. (1395). تحلیل گفتمانی نقش دستگاه استنباطی گروه‌های تکفیری بر عملکرد آنها. مجله پژوهش‌های سیاست اسلامی، 4(9)، صص 115 – 134.
14. علی‌پور، جواد؛ قیطاسی، سجاد و دارابی، مهدی. (1396). تأثیر اندیشه‌های ابن‌تیمیه بر خطوط فکری و خط‌مشی گروه‌های سلفی-تکفیری. اندیشه سیاسی در اسلام، 4(12)،
صص 35-62.
15. علی‌پور، عباس؛ حیدری، جهانگیر و فعلی، امین. (1393). عوامل درونی و بیرونی مؤثر بر گسترش جریان‌های تکفیری در جنوب غرب آسیا. آفاق امنیت، 7(23)، صص 197-227.
16. غفاری‌هشتجین، زاهد؛ علیزاده‌سیلاب، قدسی. (1393). مؤلفه‌های فرهنگ سیاسی جریان تکفیری (مطالعه موردی داعش). مطالعات سیاسی جهان اسلام، 3(11)، صص 89-112.
17. فراتی، عبدالوهاب. (1396). ایدئولوژی تکفیر؛ سرشت و راهبرد مواجهه با آن. فصلنامه علوم سیاسی، 20(77)، صص 99-127.
18. فیروزآبادی، حسن. (1393). تکفیری‌های داعش را بشناسیم. تهران: دانشگاه عالی دفاع ملی.
19. قاسمی، رعنا؛ واسعی، هادی و منتظری، سعیدرضا. (1397). تکفیر در اسلام و رویکرد انقلاب اسلامی به گروه‌های تروریستی معاصر. پژوهش‌های انقلاب اسلامی، 7(26)،
صص 167-183.
20. قانعی، محمد؛ اسلامی، سعید و سلیمانی، فاطمه. (1399). مقایسه تحول نگرش به مفهوم جهاد در سلفیه و نوسلفیه و بررسی تأثیر آن بر تحولات سیاسی خاورمیانه. سیاست متعالیه، 8(28)، صص 267-289.
21. قراگوزلو، محمد. (1382). افغانستان؛ پایان همایش بنیادگرایان. اطلاعات سیاسی-اقتصادی، (173-174)، صص 24-53.
22. کوهکن، علیرضا؛ نزاکتی، فرخنده. (1393). دیپلماسی عمومی در سیاست خارجی عربستان. سیاست جهانی، 3(3)، صص 205-234.
23. محمدیان، علی؛ ترابی، قاسم. (1394). بسترها و عوامل مؤثر در شکلگیری گروهک تروریستی داعش. سیاست دفاعی، 24(93)، صص 230-266.
24. مختاری، محمدحسین؛ احمدی، سهیل. (1398). تلازم تمسک به ظواهر نصوص با گسترش تکفیر در مذاهب اسلامی. فقه مقارن، 7(13)،، صص 5-26.
25. مرادزاده، ناهید؛ شاکری‌خوئی، احسان. (1395). نقش فرهنگ سیاسی بر شکلگیری و تکوین جریان‌های تکفیری و سلفی در خاورمیانه (مطالعه موردی عراق و سوریه). مطالعات جامعه‌شناختی، 8(32)، صص 107-121.
26. مرادی، عبدالله؛ کلانتری، نصرالله. (1399). مؤلفه‌های امکانی-امتناعی و کنش‌های انطباقی در روندهای آینده افراط‌گرایی سلفی در جهان اسلام. مطالعات بنیادین و کاربردی جهان اسلام، 2(2)، صص 101-130.
27. مزینانی، احمد؛ خسروپناه، عبدالحسین. (1394). پدیدارشناسی تکفیرگرایی و ارزیابی امنیتی آن. پژوهش‌های حفاظتی-امنیتی، 3(14)، صص 1-27.
28. مشیرزاده، حمیرا. (1394). تحول در نظریه‌های روابط بین‌الملل. تهران: سمت.
29. الموتی، محسن؛ وثوقی، سعید و امام‌جمعه‌زاده، سیدجواد. (1397). تجزیه و تحلیل واگرایی اعتقادی و اندیشه‌ای در جهان اسلام در پرتو نقش‌آفرینی جریان تکفیری. انسان‌پژوهی دینی، 14(39)، صص 145-166.
30. نساج، حمید؛ عبدی‌پور، نصیبه و جمشیدی‌مهر، پرویز. (1396). علل ظهور و تکوین گروه‌های تکفیری در جهان اسلام، از تقابل زندگی قبیله‌ای با مدنیت تا تقابل سنت با مدرنیته؛ مطالعه موردی: خوارج و داعش. پژوهش‌های راهبردی سیاست، 6(23)، صص 186-207.
31. نصیرزاده، حسین؛ گودرزی، مهناز. (1396). سلفی‌گری در خاورمیانه هزاره سوم و جمهوری اسلامی ایران. تحقیقات سیاسی بین‌المللی، 8(30)، صص 181-208.
32. هوشنگ مهدوی، عبدالرضا. (1386). تاریخ روابط خارجی ایران: از ابتدای دوران صفویه تا پایان جنگ دوم جهانی. تهران: انتشارات امیرکبیر.
33. Cahan, Jean Axelrad. (2018). National Identity and The Limits of Constructivism in International Relations Theory: A Case Study of the Suez Canal. National and Nationalism, 25(2), pp. 478-498.
34. Guzzini, Stefano. (2000). A Reconstruction of Constructivism in International Relations. European Journal of International Relations, 6(2), pp. 147-182.
35. Theys, Sarina. (2018). Introducing Constructivism in International Relationstheory. E-International Relations. Avaliable At: Https://Www.E-Ir.Info/Pdf/72842.
)