دین و جامعه در چرخش زمانی معاصر؛ عصر بازگشت خدا

نوع مقاله : علمی ـ پژوهشی

نویسنده

استاد دانشگاه

چکیده

امروزه با تفوق مباحث هستی‌شناسی بر معرفت‌شناسی و طرح ناگذرایی وجودی، فرافعلیت و فرونکاستن واقعیت به فعلیت و حادثه قابل‌مشاهده و طرح لایه‌لایه‌بودن واقعیت، ناگزیر اعتراف به موجودی مطلق می‌شود که برخلاف مشروط و ممکن‌بودن هر شیئی، شرطِ بلاشرط و مطلقِ هر شرط و امکانی به‌شمار می‌رود.
لزوم توجیه‌پذیری مابعدالطبیعی آرمان‌های بشری، زمینه مستعد تاریخی دین در پذیرش این آرمان‌ها، توجه به رابطه مفهومی خدا و انسان و قابلیت‌های او، به مثابه مبنای توجیه‌پذیری حقوق انسانی، توجه به حکایت‌گری و زبان گزاره‌ای دین و معطوف به حقیقت و فرونکاهیدن دین به عرصه ایمان، تجربه دینی شخصی و گروهی و نیز محروم‌نکردن دین از عقلانیت داوری ـ که تنها با گفت‌وگوی دینی و گشودگی نسبت به نقد به دست می‌آید ـ توجه واقع‌گرایانه به حقایق تاریخی و کنار‌‌‌‌زدن پرده‌ها‌‌ی واهی و القایی سکولاریسم و پی‌بردن به غفلت‌های تاریخی و برملا شدن آثار منطقی و اجتماعی جریانات غیردینیِ انسان‌انگارانه و پَسامدرنیستی از نشانه‌ها‌‌یی هستند که فضا را برای «چرخش دینی» معاصر مهیا کرده‌اند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Religion and Society in the Contemporary Temporal Turn: the Era of God’s Return

نویسنده [English]

  • Emad Afrough
Faculty, Institute for Humanities and Cultural Studies
چکیده [English]

 
Nowadays ontological discussions overcome epistemological. Also, intransitive being, transfactuality, and non-mineralization of reality to factuality and observable event are brought forward; meanwhile, stratification of reality is presented too; thus,we inevitably admit to an absolute being that- opposed to conditionality and possibility of every other being- is an unconditioned condition and free from any condition and possibility.
There are some signs that have paved the way for contemporary “religious turn”.They include the necessity of supernaturally justifiability of human ideals, historical capability of religion to accept these ideals, as well as attention to the conceptual relationship between God, human and its qualifications as the basis for justifiability of human rights. Additionally, attention to narrative, propositional and reality-oriented language of religion, non-minimalization of religion to the realm of faith, and personal and social religious experience are some other signs. To add more, one could mention not depriving religion of the judgment rationality, which is only achievable through religious discussion and accepting criticisms, realistic attention to historical facts, passing by the illusive and incarnated covers of secularism, finding the historical negligence out, and finally the sociological consequences of humanist and post-modern non-religious movements.

کلیدواژه‌ها [English]

  • intransitive being
  • judgement rationality
  • Humanism
  • religious turn
  • spiritual turn  
  1. * قرآن کریم.

    *نهج‌البلاغه.

    * نهج‌الفصاحه.

    1. جوادی آملی، عبدالله (1375)، فلسفه حقوق بشر، قم: مرکز نشر اسراء.
    2. Aram 1 (2007), For a Church Beyond its Walls. Antelias, Lebanon: Catholicos of Cilicia.
    3. Pontfical Council for Justice and Peace (2004), Compendium of the Social Doctrine of the Church, Liberia Editrice Vaticana.
    4. oger Trigg (2007), Religion in Public life. New York:Oxford.
    5. Margaret s. Archer, Andrew Collier and Douglas V, Porpora (2004), Transcendence, Critical realism and God, London and New York: Routledge.
    6. Roy Bhaskar (2000), From East to west, Odyssey of a Soul, New York: Routledge.