* قرآن کریم
آمدی، ابوالفتح. (1410ق). غررالحکم و دررالکلم. قم: دارالکتب الاسلامی.
ابن بابویه، محمد بن علی. (1406ق). ثواب الاعمال و عقاب الاعمال. قم: دارالشریف الرضی للنشر.
ابن منظور، محمد بن مکرم. (1414ق). لسان العرب (ج7). بیروت: دارالفکر للطباعه والنشر والتوزیع.
اخوت، احمدرضا. (1402). سوره مبارکه قلم. مدرسه دانشجویی قرآن و عترت ع.
اسکی، محمد شفیق؛ ولدبیگی، جهانگیر و سالاریان، شاهرخ. (1399). تحلیل حق و عدالت و مسئولیت اجتماعی در آموزههای قرآنی. فصلنامه مطالعات تاریخ و تمدن ایران و اسلام، 5(3)، صص 69- 84.
امینی سابق، زینالعابدین؛ ردایی، هادی و ساده، احسان. (1398). تبیین نظریه مسئولیت اجتماعی جوانان در بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی با تأکید بر حکمرانی خوب. فصلنامه مدیریت کسب و کار، 11(43)، صص 133-157.
انصاری مقدم، علی. (1398). انسان اجتماعی مبتنی بر نظریه فطرت آیتالله شاهآبادی و دلالتهای آن در گونهشناسی کنش اجتماعی. فصلنامه فرهنگ پژوهش، ش38، صص 99-132.
انصاریان، حسین. (1386). توبه، آغوش رحمت. قم: نشر دارالعرفان.
انصارى، خواجه عبدالله. (1417ق). منازل السائرین (چاپ اول). تهران: دارالعلم.
براتعلیپور، مهدی. (1389). غایتنگری اخلاقی و مسئولیت اجتماعی. اندیشههای نوین دینی، 6(20)، صص 81- 106.
بسطامی، عیسی؛ سیفاللهی، سیفالله. (1396). تحلیل و تبیین جامعه شناختی استمرار احساس اجحاف و کمتوجهی به مسئولیتهای اجتماعی در ایران از سال 1357 تا 1394. مطالعات توسعه اجتماعی ایران، 9(2)، صص 69-88.
بشیری، ابوالقاسم. (1388). انسان در جستجوی کمال. مجله معرفت، 18(147)، صص 59-82.
پوراسماعیل، یاسر. (1386). آگاهی و مسئله شکاف تبیینی. 35(3)، صص 15-44.
تلاشان، حسن. (1392). نمود هویت قرآنی انسان در بیداری اسلامی. نشریه انسانپژوهی دینی، 10(29)، صص 159-185.
جوادی آملی، عبدالله. (1399). حیات حقیقی انسان در قرآن، تفسیر موضوعی قرآن (ج15). قم: نشر اسراء.
حاجی بابایی، حمیدرضا. (1394). راهبرد تربیتی آزمایش الهی، در آیات قرآن. مطالعات تفسیری، 6(23)، صص 141-158.
حسینی، سیدرضا. (1390). الگوی مردمسالاری دینی و نسبت آن با بیداری اسلامی. نشریه جستارهای سیاسی معاصر، 2(2)، صص 1- 18.
خامنهای، سیدعلی. (1353). سخنرانی با موضوع: طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، توحید در جهانبینی اسلامی (جلسه هشتم) برگرفته از:
http://sokhan.iranseda.ir/detailsalbum/?g=506757
خسروپناه، عبدالحسین. (1384). انسانشناسی اسلامی به مثابه مبنای انسانشناسی اجتماعی. پژوهشهای تربیت اسلامی، ش1، صص 157-184.
دلشاد تهرانی، مصطفی. (1385). سیری در تربیت اسلامی. تهران: نشر دریا.
دهخدا، علیاکبر. (1309-1310). لغتنامه (ج1 و 34). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (1416ق). المفردات فی غریب القرآن. بیروت: الدار الشامیه.
رحیمپور ازغدی، حسن. (1397). سخنرانی برنامه طرحی برای فردا، کارآمدی حکومت.
رشیدرضا، محمد؛ عبده، محمد. (1366ق). تفسیر القرآن الحکیم المشتهر باسم تفسیر المنار (ج1، 4، 11 و 12، مترجم: سید محمد موسویان صفاخانه). قاهره: مطبه المنار.
سبحانینژاد، مهدی؛ نجفی، حسن. (1393). تحلیل ابعاد شناسانه مسئولیتپذیری در سبک زندگی اسلامی، نشریه سراج منیر، 5(16)، صص 152- 170.
سردارنیا، خلیل الله؛ شاکری، حمید. (1393). تبیین حکمرانی خوب در نهج البلاغه با رویکرد روشی زمینهگرا، مطالعات حقوقی، 6(4)، صص 26- 52.
سیدرضی، محمد. (1387). نهج البلاغه، خطب الامام علی× (محقق: صبحی صالح،
چاپ اول).
شبزندهدار، آیتالله محمدمهدی. (1399). نعمت عقل یکی از بزرگترین نعمتهای الهی. نشریه پاسدار اسلام، شماره 459 و 460، صص 6 و 7.
صلح میرزایی، سعید. (1400). جهاد تبیین. قم: انتشارات انقلاب اسلامی.
صمدی، معصومه. (1400). بررسی مبانی فلسفی هویت ایرانی - اسلامی و تبیین جایگاه بصیرت و بیداری در آن. نشریه حقوق و فقه، ش23. صص 289-310.
طائبی اصفهانی، فاطمه؛ زارعان، عصمت. (1392). نگرشی بر کفران نعمت از منظر آیات و روایات. فصلنامه قرآنی کوثر، صص 113- 140.
طباطبایی، سیدمحمدحسین. (1360ق). رساله الولایه. قم: موسسه اهل البیت‘ قسم الدراسات الاسلامیه.
طباطبایی، سیدمحمدحسین. (1375ق). تفسیر المیزان (مترجم: سیدمحمدباقر موسوی همدانی، ج7، 11، 16 و 17). قم: دفتر انتشارات اسلامی.
طبرسی، ابوعلی فضل بن حسن. (1379ق). مجمع البیان فی تفسیر القرآن (ج2). بیروت: دار احیاء التراث العربی.
ظفری، حسین؛ پورعزت، علی اصغر و ذوالفقارزاده، محمدمهدی. (1396). مختصاتیابی از تصویر مطلوب حکمرانی زمینهساز ظهور. مدیریت اسلامی، 25(101)، صص 11-40.
علیا نسب، سید ضیاءالدین؛ سرووند، اکرم. (1400). مستندات قرآنی بیداری جامعه بشری بر مبنای فطریبودن وحدت. نشریه مطالعات بیداری اسلامی، 10(20)، صص 7-24.
فراهیدی، خلیل بن احمد. (1410ق). کتاب العین (ج5). قم: موسسه دارالهجره.
فرهوش، محمد؛ مهکام، رضا و بناری، علی همت. (1396). جایگاه و مؤلفههای عزت نفس در قرآن و روایات. نشریه معرفت، ویژه اخلاق، (ش239)، صص 13-24.
قاسمی آرانی، ابوذر. (1392). امام خمینی و بیداری اسلامی. حبل المتین، 2(2)، صص 1-14.
کلینی، محمد بن یعقوب. (1407ق). کافی (ج2و 4). تهران: دارالکتب الاسلامیه.
متقی، علاءالدین علی بن عبدالملک. (1419ق). کنزالعمّال. بیروت: دارالکتب العلمیه.
مجلسی، محمدباقر. (1315ق). بحارالانوار الجامعه لدرر اخبار الائمه الاطهار (ج75 و 87). بیروت: دار احیاء التراث العربی.
مروتی، سهراب؛ شکربیگی، نرگس. (1392). بررسی مؤلفههای سبک زندگی دینی در بهبود روابط اجتماعی با رویکردی بر آیات و روایات. کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، صص 217-245.
مطهری، مرتضی. (1391). آزادی انسان (ج2). تهران: انتشارات بینش مطهر.
مطهری، مرتضی. (1392). کمال انسان و انسان کامل. تهران: انتشارات بینش مطهر.
مطیع، مهدی؛ دلشاد تهرانی، مصطفی و اسعدی، سوده. (1392). بررسی مفهوم یقظه ازدیدگاه خواجه عبدالله انصاری با بهرهگیری از قرآن کریم. نشریه قرآن و حدیث، 6(12)،صص 29-52.
مکارم شیرازی، ناصر. (1378). تفسیر نمونه (ج25). قم: نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه.
مکارم شیرازى، ناصر. (1386). پیام امام امیرالمومنین ع، جمعى از فضلاء (ج6، چاپ اول). تهران: دار الکتب الاسلامیه.
منصوری لاریجانی، اسماعیل. (1383). ولایت، حکومت حکیمانه. قم: انتشارات خادم الرضا ع.
هولد، دیوید. (1397). مدلهای دموکراسی (مترجم: عباس مخبر). تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان. نوبت چهارم.