1. رستمی، منصور. (1401). ریشهیابی منشأ مبانی بنیادین آیین یارسان در فِرَق اسلامی. فصلنامۀ پژوهشهای ایرانشناسی، 12(2)، صص 247-264.
2. منتصر الزیات، ابراهیم ابوربیع. (1385). راه به سوی القاعده: داستان مرد دست راست بن لادن (مترجم: لیلا رشیدی رسمتی). تهران: آزادمهر.
3. سعیدی، محمدمسعود. (1396الف). تبیین نظری سکولارشدن در جامعۀ ایران معاصر. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
4. سعیدی، محمدمسعود. (1396ب). عرفان در گرو حلقهها. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
5. سعیدی، محمدمسعود. (1401). تحولات نوپدید دینی و معنوی در دنیای معاصر. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
6. مشکور، محمدجواد؛ مدیر شانهچی، کاظم. (1375). فرهنگ فرق اسلامی. مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی.
7. موثقی، سیداحمد. (1374). جنبشهای اسلامی معاصر. تهران: سمت.
8. فوزی، یحیی. (1389). گونهشناسی فکری جنبشهای اسلامی معاصر و پیامدهای سیاسی-امنیتی آن در جهان اسلام. فصلنامۀ مطالعات راهبردی، 13(50)، صص 153-173.
9. Bayat, A. (2013). Post-Islamism at Large. In A. Bayat (ed), Post-Islamism: The Changing Faces of Political Islam (pp. 3-32). Oxford and New York: Oxford University Press.
10. Campbell, C. (1972). The Cult, the Cultic Milieu and Secularization. In M. Hill (ed.), A Sociological Yearbook of Religion in Britain, 5(pp. 119-136). London: SCM Press.
11. Clarke, P. B. (2006). New Religions in Global Perspective. London and New York: Routledge.
12. Hallaq, W. B. (1984). Was the Gate of Ijtihad Closed? International Journal of Middle East Studies, 16, pp. 3-41.
13. Hiro, D. (2013). Holy Wars: The Rise of Islamic Fundamentalism. New York: Routledge.
14. Iqtidar, H. (2013). Post-Islamist Strands in Pakistan. In A. Bayat (ed), Post-Islamism: The Changing Faces of Political Islam (pp. 257-276). Oxford and New York: Oxford University Press.
15. King, J. (1998). Tablighi Jama’at and the Deobandi Mosques in Britain. In P. B. Clarke (ed.), New Trends and Developments in the World of Islam (pp. 75-92). London: Luzac.
16. Lewicki, T. (1971). Al-Ibāḍiyya. In B. Lewis, V. L. Ménage, C. Pellat, & J. Schacht (eds.), The Encyclopaedia of Islam Volume III (pp. 648-660). Leiden: E. J. Brill.
17. Maulana, L. (2019). Theology of Humanity in the Sufism Community of the Sabbaqal Mufarridiyah Group in Pekalongan Indonesia. Penelitian Jurnal, 16(1), pp. 25-36.
18. Metcalf, B. (1982). Islamic Revival in British India (1860–1900). Princeton, NJ: Princeton University Press.
19. Neibuhr, H. R. (1929). The Social Sources of Denominationalism. New York: Henry Holt and Co.
20. Roy, O. (2004). Globalized Islam: the search for a new ummah. New York: Columbia University Press.
21. Sedgwick, M. (2000). Sects in the Islamic World. Nova Religio: The and Emergent Religions, 3(2), pp. 195-240.
22. Sedgwick, M. (2004). Establishments and Sects in the Islamic World. In P. C. Lucas, & T. Robbins, New Religious Movements in the Twenty-First Century: Legal Political and Social Challenges in Global Perspective (pp. 231-256). New York: Routledge.
23. Shepard, W. (2002). Denomination as a Label for Some Islamic Phenomena? Nova Religio, 6(1), 156-159.
24. Stark, R., & Bainbridge, W. S. (1985). The Future of Religion. Berkeley: University of California Press.
25. Troeltsch, E. (1992). The Social Teachings of the Christian Churches. transl. Olive Wyon. London: Westminster John Knox Press.
26. Wilson, B. R. (1990). The Social Dimensions of Sectarianism: Sects and New Religious Movements in Contemporary Society. Oxford: Clarendon Press.